« وقتی خودت نیستی | Main | چرا شورش؟ »

...........


آنقدر حضورت حجم دارد که از کوچکی خانه‌ام شرمنده‌ می‌شوم. اندازه هیچ چیزی با این روح کلان لعنتی جور درنمی‌آید...

Comments (8)

بالاخره بزرگه یا لعنتی؟
///
آزاده: لعنتی بزرگ

حجم حضور خودت؟؟

امیر:

سلام
همیشه ترجمه های شما در مورد عکاسی را در روزنامه میخوندم و وبلاگتون هم زبیا و پر بود از متن های عکاسی
اما چرا دیگه خبری نیست از عکاسی
///
آزاده: راستش از خودم هم خبری نیست

Mitra:

سلام و مبارک که شمایید
مرا نمی شناسید
من اما شما را به کلمه می شناسم
آزاده عصاران" برای من حجمیست جاری از کلمه های آبی آسمانی
با کفش های قرمزی که مدتهاست به عجله سر راه افتاده اند
جاری باشی و آبی
با بهترین آرزوها
//آزاده: از آشنایی با تو خوشحالم با این کلمات قشنگ

هیچوقت روح پر حجمی به خانه ام نیامد. حجم بی روح منم!!!

djsnowman:

یه زمانی عاشق این بو بودم ,بوی متن هایی که خالصانه از ته دل وبلاگ نویس میاد و خالیش میکنه رو صفحه مونیتور,هنوزم وقتی اینجور وبلاگارو نگاه میکنم یاد وبلاگای خودم میفتم که از همه بوش تندتر بود, گرم و تلخ...
ولی حالا دیگه زندگی انقدر قشنگ هست واسم که اگر چیزی واسه نوشتن داشته باشم خوبیاش باشه.
موفق باشی امیدوارم یه روز به این حس برسی.

Anonymous:

tavalodat mobarak be ghol farzaneh khanoom
afzayesh sen dar mamlekat gharib che hesi dare?
shoma keh migi iran behtare?!!!!
/////

آزاده: من می گم ایران بهتره؟ از چی؟ از کی بهتره؟

salam

lezzat bordam

Post a comment

(If you haven't left a comment here before, you may need to be approved by the site owner before your comment will appear. Until then, it won't appear on the entry. Thanks for waiting.)

فهرست