« خاموش! كه اين حجاب ز گفتار مي رسد | Main | جمال ما را دیده بود،زشتی را نه »

هواپیماهایی که سقوط شان طبیعی است

 

  خبر سقوط یک توپولوف دیگر ،آنقدر طبیعی هست که دیگر خیلی از ما را نمی لرزاند.

اما امروز می دانم که پناه هم مثل من است.هر دوی ما جسد های سوخته،بوی گوشت و بخاری را که از میان زيپ پوشش جسد ها بیرون می زد، به یاد داریم.آن روز همه ما اشک ریختیم چون دوستانمان در هواپیمای جنگی سی 130 بدون انتخاب خودشان ،سوختند.

امروز اما شاید این آدم ها انتخاب کرده بودند که بروند زیارت... بروند سفر و تعطیلات... حالا آنها را هم در پوشش های خاکستری روی هم می اندازند و بوی گوشت سوخته و دودگرفته شان فرودگاه را برمی دارد.با خانواده های آنها هم چنان برخورد می شود که انگار مقصر خودشان هستند .شایدبرخورد ها سرد و تلخ باشد..جوابشان را ندهند و ساعت ها طول بکشد تا لیستی از اسامی زنده یا مرده ها منتشر شود.شاید جواب جیغ و زاری و فریاد خانواده ها با بستن درها و سکوت و بی اعتنایی سربازهای مستقر ،همراه باشد...

امروز اهالی شهرک توحید هم این درد را می فهمند. شاید هنوز برای آنها اینقدر ها هم طبیعی نشده باشد که یک هواپیما برود وسط خانه شان بنشیند ، اما برای خیلی از ما طبیعی است که می شنویم:

"يک هواپيما در باند فرودگاه مشهد آتش گرفت" 

...............................................................

پناه باز هم از آن روز می گوید...