مانوئل کاستلز را دو بار
از نزدیک دیدم. اول بعد از پرسش و پاسخ در دانشگاه علامه ،
خیلی کوتاه صحبتی کردیم و امروز در خبرگزاری میراث موفق شدم سوالاتی را
بپرسم که مدت هاست ذهنم را درگیر کرده. امروز توانستم در مورد زنان و
جدایی دین از سیاست هم ابهاماتم را مطرح کنم.او معتقد است زنان مهم ترین عناصر
تغییر جامعه و جنبش های اجتماعی هستند چون دیگر ذهنشان تغییر کرده و مثل سابق تحت
تاثیر حاکمیت مردان نیستند.
این جامعه شناس و نظريه
پرداز اسپانيايي که همین امروز عصر از دانشگاه تهران هدایا و افتخاراتی را گرفته بود، می گفت که زنان می توانند هر نوع تغییری را ایجاد
کنند چون قدرت یک خانواده دست
آنهاست.
به عقيده كاستلز، اخيرا
كشورهاي غربي مانند انگليس و آمريكا، دين را در تصميم گيري هاي سياسي خود داخل
كرده اند:" در كشورهاي اسلامي معمولا دين در صحنه سياست حضور چشمگيري دارد و اگرچه
در كشورهاي غربي اينگونه نيست اما اخيرا دولت بوش و بلر ويژگيهاي ديني را در
تصميمات سياسي خود درنظر گرفته اند."
کاستلز همچنان سرحال و
شاداب است . حاضر نیست در مورد
هیچ اتفاق یا نظریه ای نظر شخصی خودش
را به شکل مثبت یا منفی بگوید و مدام تاکید می کند که من تحلیل گر و محقق هستم.
همین!
نشست امروز خیلی کم سروصدا و خلوت بود.
خوبی اش هم این بود که می شد سوالات را در فضایی کوچک پرسید. اما مهم تر اینکه بچه های میراث به شکل حرفه ای همزمان گفته ها و سوال و جواب ها را تایپ کرده و روی سایت می گذاشتند. این یعنی یک کار حرفه ای که کمتر در ایران اتفاق می افتد.
گزارش نسبتا کامل خبرگزاری میراث...
................ بخشی از گفت وگو در سرمایه....
خطوط قرمز، محدودكننده و مانع در مسير توسعه و تغيير
نيستند؟
به هر حال در همهء كشورها يك سري خطوط قرمز وجود دارد; اگر مسوول يا
رييس يك رسانه به هر دليلي نخواهد كه بعضي مسايل مطرح شود، مي‌تواند جلوي چاپ بعضي
موارد را بگيرد. اين موارد همه جا هست و با آن كنار آمده‌اند.
در غرب، بيشتر اين موانع در چه زمينه‌هايي است؟
اين مسايل مي‌تواندسياسي، تجاري، مذهبي و حتي شخصي باشد كه در تمامي
رسانه‌هاي نوشتاري و تصويري و حتي شبكه‌هاي خصوصي تلويزيوني هم پياده
مي‌شود.
يعني در غرب هم اين محدوديت براي انتقال اطلاعات طبيعي
است؟
كاملائ طبيعي است. البته اصلائ خوب نيست اما به هر حال عادي شده كه به
دليل بعضي ملاحظات بايد مردم را از دانستن محروم كرد.
نيازي به حل كردن اين معضل يا محدوديت در عصر اطلاعات و جامعهء
شبكه‌اي حس نمي‌شود؟
به تمرين و فعاليت زيادي احتياج دارد. زمان زيادي مي‌برد و بسيار
بسيار مشكل است چون اين مساله با فرهنگ‌ها و جامعه‌ها گره خورده است.