زنان در ارمنستان بيش از مردان کار می کنند. برای زن ها نوع شغل يا چگونگی آن مهم نيست.هر زمان از شبانه روز که در شهر ايروان بچرخيد زن ها را می بينيد که در کيوسک های کوچک يک نفره پيراشکی می پزند و می فروشند. هر دخمه ای که جای ايستادن داشته باشد زنی را در خود دارد که دستفروشی می کند . اين زن های قوی و پرکار پذيرفته اند که مردها با همه ادعاهايشان يا بايد رئيس باشند يا کارمند. مردان اين کشور به شکل سنتی باور دارند که کارهای ريز و پست برای آنها ساخته نشده و اين زن ها هستند که بايد در رستوران ها ظرف بشورند يا تا نيمه شب دستفروشی کنند.
اين جا زيرگذر متروی ايروان است. ايستگاه داويد ساسونزی .اگر وقت بگذاريد و آن را تا ته طی کنيد کمتر مردی را پيدا می کنيد که در مغازه های کوچک بالای مترو در دو مترمغازه کوچک بايستد و کار کند.
مرد ها را می توان در سطح شهر
در حال سيگار کشيدن يا نوشيدن ديد که بی دغدغه با رفقا وقت می گذرانند. اين فضا
شايد شما را به ياد جنوب کشور خودمان بياندازد.مردهايي که وقت شان را با چای خرما و
قليون می گذرانند و زن هايي که تن به هر کاری می دهند تا زندگی را
بچرخانند.