Photo by: Yves Herman
ضرغامی عزيز ...از تو و زحمات خالصانه ات متشکريم که اجازه نمی دهی مردم ما با نگاه کردن به صحنه های تکراری و کسل کننده خاکسپاری يک پيرمرد، افسرده شوند. ممنونيم که ناگهان دکتر ها و متخصصان پاپ شناسی جديد را رو می کنی که پشت به تصاوير آرشيوی پاپ نشسته اند و از زندگی و کارها و گذشته او می گويند و با اشاره به اشتباهاتش ،رفتارش را تحليل می کنند، با اين کار حداقل يک چيزی هم ياد می گيريم . شما و همتای سابقتان ثابت کرديد که ما ملت احمق بايد با عناصر و ارزش های خبری به شکل حرفه ای آشنا شويم ؛ مثلا به جای اين موارد تکراری در مراسم شاهانه خاکسپاری بايد در صدر هر خبر بدانيم که هر روز دقيقا چند غيرنظامی در عراق کشته می شوند و چند کودک و نوجوان با دست های خالی در فلسطين به شهادت می رسند.
شما آنقدر به کارتان وارد هستيد که می دانيد درست چه زمانی بايد فيلم زيبای محمد رسول الله با آن دوبله جانانه ما را پای تلويزيون نگه دارد و زمان آن رسيده که يادمان بيايد فخيم زاده عجب علم و تسلطی به ساخت سريال های مذهبی و تاريخی دارد. گاهی هم لازم است يک تاتر روی صحنه تاتر شهر را برای اولين بار به شکل کامل و بی نقص از صفحه تلويزيون ببينيم، چه می فهميم آخر که تاتر مذهبی را کجا بايدديد ؟ ما همين که بدانيم رئيس جمهورمان دو روز در پاريس و وين برای گفت و گوی تمدن ها از نوع اسلام چه گفت، از سرمان هم زياد است. ديگر چه کار داريم کنار کی می نشيند و با کی دست می دهد و چه اتفاق هايي می افتد در يک مراسم خسته کننده ؟
ممنون که اينقدر نکته سنجی که می دانی چه موقع برگ رو کنی تا مردم در ميان اين همه آوا و نوای غمگين گاهی با چيزهای جديد و زندگی های غربی هم آشنا شوند و حس کنند که ای بابا! خوشی زده زيردلشان.