آزاده عصاران

شک ندارم که جوانان لجباز اين روزها، عشق شان به چند روز خاص فقط برای تخليه خودشان است؛ پيروزی تيم فوتبال ايران، چهارشنبه سوری و شب های انتخابات. آنها فقط همين شب هاست که می توانند تخليه شوند.داد و فرياد، فحش و رقص را فقط در اين مناسبت ها تمرين می کنند. جوانان اين روزها کاری به سنت و مراسم و زردی من از تو و ... ندارند.آنها به عشق انفجار و فرار از محدوديت انتظار همين شب ها را می کشند.شايد حتی برايشان خنده دار باشد که پدرومادرشان دست در دست هم از روی آتش مقابل خانه می پرند و ترکاندن نارنجک را تجربه نمی کنند . نمی دانم چطور اين مردم و جوانانی که حتی پليس را هم تسليم خود کرده اند ،برای خواسته های ديگرشان اينقدر پافشاری نمی کنند؟ اگر همين طور که اجازه نداده اند نوروز ، چهارشنبه سوری و 13 به درشان را ازشان بگيرند، برای به دست آوردن زندگی درست و آزادی پافشاری می کردند ، حالا کجا بوديم؟