« نيويورک در حسرت گنجينه موزه ما | Main | به روش لينك باز ها »

...

علی دهقان عزيز... اين جور مواقع نمی دانم با چه کلام يا جمله کليشه ای می توان خود را در غم ديگری شريک دانست...