آزاده عصاران

... يکی از همين روزهای آخر تابستان بود. رستوران زيتون. با جمعيتی بيش از 20 نفر ... وسط شام آقای سيدآبادی،گيسو،آرمن،پرستو، آزاده ،بنفشه،علی دهقان و آرش حسن نيا قاط زدند که ای بابا ! پس چرا نمی زنيم سايت را..حالا که روزنامه ای در کار نيست..وقايعی نيست و ...!

و بعد..گويا باز هم خانه هنرمندان بود که باعث شکل گيری يک تجمع کوچک و به تفاهم رسيدن برای اين کار شد. .. حالا ؛ هر چند که هر وقت آرمن می نويسد يک زن و شوهر با نخواستنی از ته دل نوشته اش را هل می دهند زير ،هر چند که پرستو اصلا نمی نويسد،اميد برايش سخت است با کلمه های insert photo  کنار بيايد ، بنفشه هر از چندی پيدا می شود ، دهقان ناگهان قاط زده می شود و ... هر چند که دور هم جمع شدن همين گروه کوچک با خنده و خاطرات نوشتاری همين هنوز يکساله ،نمک می گيرد و ... ولی آقا جان..يک سال گذشت... واقعا يک سال گذشت...