شنبه آينده ساعت 18 افتتاحيه سومين جشن تصوير سال است. اين جشن شامل نمايشگاه بزرگ تصوير سال و دربرگيرنده آثار هنرمندان عکاس،گرافيست،کارکاتوريست و نقاش است.در کنار اين نمايشگاه جشنواره فيلم تصوير هنرمند هم برگزار می شود.
اگر مجری و برگزار کننده بسياری از جلسات مطبوعاتی و نقد ها صمديان باشد، نه احساس خستگی می کنيد و نه دلتان می خواهد کار زودتر تمام شود و برويد سر صفحه بندی روزنامه تان!
او جدی ترين حرف ها را هم طوری بيان می کند که احساس می کنيد " اينطوری هم می شد ديد!" خودش معتقداست که بزرگ ترين ويژگی جشن تصوير سال اين است که اصلی ترين گردهمايي همه هنرمندان در مدت 14 روز محسوب می شود و همه هنری های کشور با وجود مشکلات و *حتی جبهه گيری های مختلف عليه يکديگر (* اين بخش اعتقاد شخصی خودم هست) به راحتی در اين مدت کنار هم جمع می شوند .
در برنامه امسال 270 عکاس،30 فيلمساز داخلی،30 فيلمساز خارجی، 30 گرافيست و 20 کاريکاتوريست شرکت کرده اند. عکس اصلی ترين پوشش تصوير سال و جشنواره آن است. صمديان معتقد است که ديجيتال کمک کرده تا بخش عکس محدود به يک سری آدم يا سبک نشود و در بخش های هنر و هنرمند،خلاقه،ورزشی،مستند اجتماعی،خبری،انتخابات و جشن فوتبال ،انتخاب عکس ها انجام شود. سال قبل همه تلاشم را کردم تا بخش زيادی از فيلم های جشن تصوير هنرمند را ببينم. امسال اما می خواهم همه را ببينم .امسال برای اولين بار اين جشن بين المللی شده و با کمک آرشيو فيلم های خيلی از بزرگان سينمايي ، فيلم های عجيب و غريبی وجود دارد که هر کدام به تنهايي کلاس محسوب می شوند. راستی می بينيد که تلويزيون طبق معمول کاری به اين برنامه ها ندارد.صمديان حرف جالبی زد: اين بی اعتنايي و تفکر قرون وسطی اي يا ناشی از اين است که گردهمايي 350 هنرمند در کنار هم برای تلويزيون به اندازه برگزاری يک گالری نقاشی کوچک هم اهميت ندارد، يا دوست ندارند از اين اتفاق ها در کشور بيفتد و يا اينکه اصلا نمی فهمند موضوع چيست!