از وقتی فیلم کره‌ای " جزیره" را دیده‌ام، کابوس‌هایم کمی تغییر کرده. مثلا قلاب ماهی توی سروصورت و حلقم هست که از خواب می‌پرم یا صدای ناله‌های ماهی‌هایی را می‌شنوم که یک ماهیگیر خوشحال در سکوت و سرخوشی خودش به قلاب انداخته.
این فیلم برای دوستداران حیوانات اصلا مناسب نیست و برای همین هم گویا در آمریکا اجازه اکران نداشته.
اما کی.دوک.کیم کارگردانش گفته در این فیلم دقیقا چیزی را نشان داده که در کره یا هر جای دیگری ممکن است با حیوانات بکنند و برعکس وقتی همین روش با انسان گره می‌خورد، حال به هم‌زن می‌شود؟
منظور او بیشتر تماشاگرانی بوده که از سالن پخش فیلم در جشنواره فیلم ونیز سال٢٠٠٠ بیرون رفته‌اند یا سعی کرده‌اند بالا نیاورند. همین کارگردان سه سال بعد فیلم " بهار، تابستان، پاییز، زمستان ..و بهار" را ساخت که شاید بعد از گذراندن دوره خاصی از فیلمسازی، از حال و هوای "جزیره" فقط کمی دور شد.
با پایان‌بندی فیلم موافق نیستم و به‌نظرم به جاهای دیگرش نمی‌خورد ولی اگر توان دیدن تا تهش را داشته باشید، شاید یکی دو روزی فکر، خواب یا کابوستان مشغول شود.
* عنوان کره‌ای فیلم
Comments (1)
آزاده من یکی فکر نمی کنم تاب و توان دیدن این فیلم رو داشته باشم.
شوت می شم می رم
پی کارم.
فدا
Posted by azade | January 2, 2009 1:16 PM
Posted on January 2, 2009 13:16