« Cosa mi piace di Amore | Main | رحمت مارک‌های گنده »

جوانان سرزمینی ندارند

از اینکه آدم‌های قصه‌ای را می‌بینم که هرکدام داستان جذابی دارند برای دنبال کردن، از اینکه مدام با خودم بگویم اگر...کاش.. وای... و همه این‌ها را صحنه‌‌های یک فیلم به مغزم بیاورد...

از اینکه نماها و آدم‌هایی را در فیلمی می‌ببنیم که متظاهرانه چیزی را القا نمی‌کنند و به من بیننده می‌قبولانند که این تصادف، مرگ، دروغ، شانس، اتفاق، ریا و کثافت آدم‌ها همان واقعیات زندگی‌ست، لذت می‌برم.

 تقاطع

از دیدن تقاطع سرحال شدم؛ فیلمی که حتی در تقلید از نوع آمریکایی‌اش اینقدر موفق و ایرانی مانده و بدون ادعا زندگی‌ آدم‌هایی را روایت می‌کند که در تقاطعی به هم می‌رسند.

با بخش‌هایی از بازی‌ها یا موسیقی یا حتی آخر فیلم و... هم که مشکل داشته باشید، به‌هرحال در این فیلم ابوالحسن داودی آدمی را پیدا می‌کنید که می‌شناسید یا حس می‌کنید روزی از کنارش رد شده‌اید.

نقد سینما درباره تقاطع
پشت صحنه تقاطع
نوشته پرستو
حمیدرضا هم نوشته

Comments (7)

Aram:

سلام

من هم تا جایی که می دانم تایید شده که فیلمنامه تصادف قبل از
crash
امریکایی نوشته شده ولی ساختش بعد آن بوده.

etee:

hi.how are you?
this weblog is very good..
see you later...
bye

مناجات...
الهی مران کسی را که خود فرا خواندی.
ظاهر مکن جرمی را که پوشاندی.
کریما میان ما و تو داور تویی.
آن کن که سزاوار آنی نه آن چنان که سزاوار ماست.

برای سینمای ایران فیلم خوبی بود اما کلا یک کپی ضعیف .
من که شخصا اریجینال رو ترجیح میدم.

آمریکایی هیچ تقلیدی بهتر از اثر ایرانی شده اش نیست....چون ما مقلدان خوبی هستیم البته
به وب من سر بزن

ولی نمی دانم چرا من آنقدر که با به قول شما نوع خارجیش ارتباط برقرار کردم با نوع ایرانیش نتونستم.

والا تا جایی که من می دونم تقاطع زودتر از تصادف* ساخته شده.
فیلمنامه اش هم کلی قبل از نوشته شدن فیلمنامه تصادف نوشته شده
یعنی اون قدری که من می دونم احتمال تقلید منتفی اه

* Crash

Post a comment

(If you haven't left a comment here before, you may need to be approved by the site owner before your comment will appear. Until then, it won't appear on the entry. Thanks for waiting.)