فيلم تبليغاتی هاشمی روی مرز حرکت کرد. اين فيلم به همان نسبت که می تواند برايش رای آور باشد، از رای هايش هم کم می کند. درست است که سوالات مطرح شده ، سوالات ما هم بود. درست است که جوانان به شکل زجرآوری راحت نشسته بودند..می گفتند و می خنديدند و جوک هاشمی 2005 را تعريف می کردند..درست است که بعضی ها بغض کردند و بعضی ها جبهه گرفتند ولی بخشی از اين حرف ها که تقريبا واقعی و هماهنگ نشده به نظر می آمد ، حذف شده بود. کسی دنباله حرفش را نمی گرفت.جواب ها زيرکانه و از سرباز کنی بود. هاشمی هر وقت احساس می کرد سوال کمی برخورنده است به خود پرسشگر پاس می داد ونظر خودش را در مورد سوالش می پرسيد. بعضی از جواب های سازنده برای رای اش را کاملا عوض می کرد؛ مثلا به جوانی که پرسيد با محکوميت های بين المللی تان چه می کنيد ؟ گفت: شما داريد من را محکوم کنيد..کدام محکوميت..من جايي پرونده ای ندارم! يا آن يکی که از پوشش و لباس زنان پرسيد ؛ گفت: فقط يک چيزی بپوشند..لباس باشد..مهم نيست چه! در مورد گنجی هم گفت که اصلا با زندان مخالفم..يعنی چطور می توانم با اين دل نازکم يک آدم را به خاطر کينه شخصی در زندان نگه دارم! در مورد روابط دختران و پسران ، هم گفت هيچ مشکلی نيست ،خانواده ها را در جريان بگذارند و بعد هم به اعتراض جوان ديگر جواب داد که راه حل کنترل غريزه جنسی در اسلام هست !
همان کسانی که می خواهند هاشمی را انتخاب کنند اگر کمی به اين حرف ها دقت کنند، می فهمند با چه آدمی روبه رو هستند. البته دوستی می گفت او بايد هر دو طرف را داشته باشد. بازار و اهالی تجارت را يک جور ديگر نگه می دارد و جوانان را به نحو ديگری! ولی واقعا کسی بين اين بيننده ها نيست که شلختگی اتاق ، روميزی چروک، دستمال کاغذی چشمک وسط ميز، سيم های آويزان از دوربين ها و فيلمبرداری بد و سرسام آور اين فيلم را نشانه ای از شخصيت واقعی يک فرد بداند! اينها به کنار..لبخند های مصنوعی..تلاش برای راحت بودن... مهربانی ساختگی و بخش هندی آخر فيلم درمورد راضی کردن يک دختر به رای دادن! چی؟ لازم نيست کسی دقت کند..فقط کافی است ببينيم...
