مراسم اهدای جوايز کاوه گلستان هم برگزار شد. به مراسم نرسيدم ولی بعد از جشن در گالری همه عکاس ها جمع شدند . تقريبا همه بودند. و عکس ها هم از همان روز تا 5 شنبه روی ديوار ها خواهد بود.
می توانم ادعا کنم که عکس ها و نوع نمايشگاه حتی از بينال هم حرفه ای تر است. می توانم بگويم که نگاه خبری عکاسان خيلی کمک کرده تا نوع نمايشگاه رنگ و بوی ديگری بگيرد. اول ، همه چيز خوب به نظر می رسد اما...
باز هم عکس های برگزيده و تقدير شده از آن عکاسانی است که ديگر عادت کرده ايم هميشه جوايز را درو کنند. باز هم انتخاب ها و داوری همانی است که در اکثر نمايشگاه هااتفاق می افتد . باز هم آدم های ثابت و عکس های ثابت!
نمی دانم با چه قانون و استدلالی يک عکاس می تواند با يک عکس يا يک مجموعه عکس ثابت در چندين نمايشگاه و مسابقه شرکت کند؟ با اين روش هميشه درهای خلاقيت يا حتی رشد عکاسان جوان و تازه کار بسته خواهد ماند.
من تعدادی از عکس های برگزيده را دوست دارم ولی می دانيد؟ اين عکس ها شايد فقط يک بار در يک نمايشگاه بتوانند بيننده را درگير کنند. حضور چندين باره آنهاتازگی را از بين می برد.
شايد نوع داوری ها و ثابت بودن اکثر اين داور ها در برنامه های مختلف خبری ، باعث اين موضوع شده.