آزاده عصاران

اگر روزی عزيزی را از دست بدهيد ، برای نگه داشتن خاطره اش چه می کنيد؟ اگر توانش را داشته باشيد ، فکر می کنيد ،ساخت يک فيلم برای او تا چه حد می تواند ارادتی به آن فرد باشد؟

جيم شرايدن با ساخت In America به پسر کوچکش نشان داده که چقدر دوستش دارد و هنوز فراموش نکرده که فرانکی کوچولو با آن غده توی مغزش ديگر با او زندگی نمی کند: در فيلم "در آمريکا" ، خانواده ايرلندی به آمريکا مهاجرت می کنند و در بدترين شرايط زندگی جديدی را آغاز می کنند. آرام آرام متوجه می شويد که آنها پسر کوچشکشان را از دست داده اند و هنوز او را فراموش نکرده اند. زندگی اين زن و شوهر با دو دختر شيرين و زيبايشان با شرايط بدی می گذرد ؛ بر خلاف خانواده های ايرانی همه فکر و ذکر اين پدر و مادر خوب بودن و مناسب کردن فضا برای رشد اين دو دختر است ولی به دليل مشکل روانی خودشان در مورد از دست دادن فرانکی ، مسائلشان روز به روز بيشتر می شود...

توصيه جديد: فيلم را ببينيد. به خصوص در شرايطی که فکر می کنيد همه علائم دنيا برای نابودی شما برافراشته شده و قدردانی را فراموش کرده ايد!

در ضمن من شخصيت آن همسايه سياه پوست بيمار را بی نهايت دوست دارم... کسی که می داند می ميرد و فرياد می زند عاشق همه آن چيزهايي است که نشان از زندگی دارند !

...

In America is the latest film which I 've seen . An Irish immigrant family adjusts to life in the United States. (view trailer)

It was great. In fact I plan to go see it again. It really was emotional. I would like to see Jim Sheridan other movies.