روسری سفيد تا شده توی
کيفم نشسته... يک بطری آب معدنی خنک هم . پوسترها آماده شده . پرستو و ساناز
با شوق و ذوق ماشين( نازگل) را تزئين می کنند.بخش اعظم برنامه ريزی با تيم آنها و
معصومه
است. گيسو هم
همه تلاشش را برای انرژی دادن و پخش مهربانی می کند! بيرون تعدادی از
زنان با روسری های سفيد و صورت خندان ايستاده اند، منتظر تا اتوبوس بيايد.
آن بالا يکی آب قند می
رساند و ديگری می گويد جلوی کولر بنشينم. صدری معاينه می کند و می گويد بايد بروی
زير سرم، حق نداری به استاديوم حتی
فکر کنی ! فشار و قند خون تعطيل ... مقاومت می کنم تا زمانيکه نيروی در بدنم نمی
بينم که بتوانم حتی يک قدم بردارم...
ساعت 12 شب است. بازی تمام شده ، بوق و ترقه، جيغ و موسيقی ، رقص و تبريک هم. هيچ کدام از بچه ها در دسترس نيستند.آخرين خبر مربوط به زمانی می شود که هماهنگی ها انجام شد و بچه ها وارد استاديوم شدند. حالا همه در راه برگشتند.با ماشينی پر از پوستر که روی آن نوشته نيمی از ورزشگاه آزادی هم مال ماست ... می دانم همه خوشحالند..می خندند.در راه می مانند. صدای ضبط ها بلند است.عشق و شور لابه لای جمعيت موج می زند.می دانم که ديگر جمع زنانه و مردانه نيست.الان همه مست پيروزی اند. شايد جام جهانی آنقدر پررنگ شده که کسی فعلا به پيروزی زنان فکر نمی کند.
می دانم که اين حرکت در تاريخ ثبت می شود. می دانم... ولی يادم نمی رود که هدف فقط همين يک بازی سرنوشت ساز نبود.بين همه آن زنان پشت در غربی استاديو م آزادی ، بودند کسانی که عشق فوتبال نبودند و فقط آمدند تا اعتراض کنند. می دانم که صدايشان ميان آن همه بوق و نعره به سختی به گوش می رسيد اما اين خودش يک پيروزی است. پيروزی سفيد... پيروزی که اين زنان با روسری های سفيد برای نسل های بعد به يادگار می گذارند. شيرينی اين طعم فراموشمان نشود...هزينه هم داشت...پای شکسته محبوبه و بی نصيبی آسيه از حضور، بخشی از آن هزينه سنگين است... هنوز استاديوم آزادی هست. مسابقه فوتبال هم...به اضافه تلويزيونی که برای زنان فقط سهم پخش صدا را قائل است... و زنانی که بايد بجنگند..برای همين حقوق اوليه زندگی ... اينبار من هم خواهم بود..اگر زنده بمانم...
اين عکس ها پروسه مستند واقعه است... نمی دانم چرا از 100 نفر فقط 30 نفر آمدند...
....> عکس اول بدجوری بغضم را ترکاند...
.............................
Women with white scarfs
This is the first time for Iranian women who could enter in a footbal match . in fact, They are not allowed into football during the game.These women wanted their rights to be the same with all men spectators.
Last night in the final match between Iran & Bahrain they could improve their rights : they Have gone and watched the soccer inside with taking refuge in a sanctuary.
I am proud of all of them .