آزاده عصاران

مدير اجرايي و برگزاری المپيک 2004 يک خانم است. دليلی ندارد اگر فمينيست نيستی يا به نظرت خيلی طبيعی می آيد - که يک زن مدير برگزاری يک رويداد تاريخی باشد- ، از او بنويسی . چراکه اگر يک مرد اين مسووليت را به عهده داشت ، آنقدر طبيعی بود که مسلما ياد چندانی از او نمی شد و فقط از برنامه ريزی دقيق از ما بهتران ، گفته می شد.

به هر حال اين خانم شيک پوش 50 ساله با همه جذابيت های زنانه اش فعلا دهان مردهای زيادی را که ادعای مديريت و برنامه ريزی و کاردرستی دارند ، سرويس کرده.او می گويد که 7 سال است برای مراسم افتتاحيه تمرين می شود و از اولين روزی که مشخص شد يونان ميزبان مسابقات است ، نهال های زيتون کاشته شد تا امروز وقتی از بالا فيلمبرداری می شود يا روی نماد ها تاکيد می شود ، ما شاهد گياه نمادينی باشيم که چندين قرن پيش روی سر قهرمانان المپيک می نشست!

خانم داسكالاكى آنجلوپولوس متولد سال ۱۹۵۵ ميلادى در شهر ايراكليون جزيره كرت يونان بوده و متاهل و داراى سه فرزند (يك دختر و دو پسر) است. وى فارغ التحصيل رشته حقوق است و در انتخابات شهردارى ها در سال ۱۹۸۶ كانديداى شهر آتن بوده است. وى در سال ۱۹۸۹ الى ۱۹۹۰ ميلادى نماينده حزب محافظه كار نئودموكراسى (حزب دوم پارلمان) يونان بوده است اما در سال ۱۹۹۰ از اين سمت استعفا داده و از سال ۲۰۰۰ به عنوان رئيس كميته المپيك انتخاب شده است.
پس از انتخاب وى به عنوان رئيس كميته المپيك يونان وى يكى از خبرسازترين شخصيت هاى غيرسياسى اين كشور بوده است. وى كه در ميان مردم عادى اين كشور به بانوى شيك پوش يونان شهرت دارد، ارتباط قوى خود را با وزراى كابينه دولت سوسياليست كه قدرت را در ۱۷ اسفند سال گذشته به رقيب ديرينه خود واگذار كرد، حفظ نمود. وى هم اكنون به دليل گرايش هاى حزبى خود به دولت راستگراى جديد عملاً به يك چهره ملى كه با برگزارى المپيك ۲۰۰۴ آتن، هلنيسم را بار ديگر به جهان معرفى خواهد كرد، تبديل شده است.نامبرده عملاً مسئوليت پيشبرد اهداف كلان اولين المپيك در هزاره سوم را در اين كشور تاريخى به عهده داشته است و همين امر موجب شد وى در سال هاى اخير هميشه در فهرست ده شخصيت محبوب اين كشور جاى گيرد و حتى در اوج حاكميت سوسياليست ها ۲/۵۴ درصد هواداران اين حزب حاكم سوسياليست از فعاليت هاى نامبرده در زمينه المپيك ابراز رضايت داشته اند.
روی هر چيز المپيک امسال که دست بگذاريد ، از بهترين هاست ( غير از بخش ثابت کردن ورزشکاران ايرانی به ايرانی بودنشان !) . به علائم ، طراحی و ظرافت طرح های توی آب ، روی کوه ها ، روی زمين و ديوار ها و حتی درختان توجه کرده ايد که با چه تبحری يک رشته ورزشی را زيبا و لطيف نشان می د هند؟ ديده ايد که چقدر همه چيز با هم هماهنگ است؟هيچ علامتی ساز جدا نمی زند و همه چيز در نهايت زيبايي در جای واقعی خودش قرار گرفته .

حالا تصور کنيد که اين يک چهارم اين  مسابقات در کشور عزيزپرور ما برگزار می شد ( يک در ميليون درصد حالا !) . تصور کنيد که به جای يک خانم ، ده آقای مدير و مدبر مسووليت ها را به عهده می گرفتند. فکر هماهنگی ها و يک دستی ها و پول خرج شدن ها و عرق وطن پرستی را هم بکنيد . می بينيد چقدر همه چيزمان به همه چيزمان می آيد؟  می دانم که خودتان قبلا به اين قضيه فکر کرده ايد و از عميق تر شدن در آن طفره رفته ايد.

... پدرم 3 سال پيش به يونان رفت.می گفت فقر بيداد می کند ... مردم گرسنه اند و کثيفی و نبود بهداشت برای مردم عادی شده. حالا ببينيد در عرض اين سال ها چه اتفاقاتی که نيفتاده وچه زمانبندی دقيقی که انجام نشده تا هيچ چيز در نظر توريست ها و ورزشکاران ، سخت نيايد!؟

...

I can not even suppose that Iran would manage a kind of olympic plan!