ايرج جمشيدی سردبير آسيا از زندان آزاد شد و امروز به ديدنش رفتيم. جمشيدی بار ديگر باعث شد تا بعد از اين همه مدت خيلی از دوستان آسيايي دور هم جمع شوند ؛ البته بهترين هايشان !
در مورد آسيا و جمشيدی حرف های زيادی گفته ونوشته شد...خيلی ها با تمام عقده های درونی شان فرياد خوشحالی سردادند که پادشاهی جمشيدی از هم پاشيد و امپراتوری اش فرو ريخت ! اين خيلی ها از آن دسته عزيزانی هستند که چشم ديدن خيلی از پيشرفت ها را ندارند و اگر خودشان جلو نروند از تماشای توسعه و حرکت ديگران هم غصه می خورند ! اين آقايان عزيژ ، کسانی بودند که ذره ای شناخت از سردبير آسيا و کار خبرنگاران نداشتند و فقط دوست داشتند بکوبند و همه کارکنان آنجا را يکسان از بيخ و بن ريشه کن کنند ! و از اين کار فروگذار نکردند .
حالا جمشيدی برگشته..بعد از 200 روز انفرادی و صدو خورده ای روز عمومی ! با سری پر از ايده..شاد و پر نشاط و آنقدر اميدوار که من و شمای بيرون از زندان هم اين همه به فردای خودمان اميدوار نيستيم.
من می دانم و ذره ای شک ندارم که آن آقايان کرنا به دست ، همين روزهاست که دور قاب را پر کنند و مراسم های پاچه خواری راه بياندازند و با شکوه فراوان درخواست کار دهند ..چرا که اوضاع کار روزنامه های اقتصادی وخيم است و کله پر ايده کم !
Iraj Jamshidi ,got free from prison and we met him tonight.He was full of energy and has a lot of ideas to publish and continue his paper again. I wish he will be the best again in his work.
