آزاده عصاران

تام کروز در فيلم " متولدچهارم جولای " من را ياد حاجی (فرمانده)  در آژانس شيشه ای می اندازد . به همان تلخی..همان شور و همان قدر  پشيمان ... اليور استون هميشه خشمش از آمريکا و جنگ و آدم کشی را در همه فيلم هايش تقسيم می کند ولی تلخی اين فيلم چيز ديگری است...تلخ ...و پر از پشيمانی ... باز هم چيزهايي مثل همان ابرهايي که از آسمان فيلم های حاتمی کيا می گذرد ...