بهترين فيلم های ژانر وحشت تاريخ سينما آنهايي هستند که صحنه های تهوع آور و فجيع را نشان نمی دهند . فيلم های هيچکاک به همين دليل مورد پسند همه قشرهاست. کسی نمی تواند در ميآن آن همه نماهای برخورد چاقو با تن آدم ها يا خفه کردن زنان در فيلم هايش ، صحنه فجيع و مهوعی را پيدا کند ! اين در مورد عکاسان هم صدق می کند. عکس های مطرح و برگزيده در اکثر نمايشگاه ها و جشنواره ها آنهايي هستند که با نشان دادن دل و جگر و خون و خوناب آدم ها و حيوان ها ، تلاش ندارند واقعيت را نشان دهند يا حتی ترحم برانگيز جلوه کنند. در حاليکه در کشور ما کاملا برخلاف اين قضيه عکاسان تلاش می کنند تا با استناد به صحنه های خشونت بار و وحشت انگيز ، عمق فاجعه را نشان دهند. روزنامه شرق در اين زمينه سنگ تمام می گذارد ... عکس های زلزله بم و زلزله چالوسی که در شرق چاپ شد هنوز در ذهن ها مانده..دست های بيرون آمده از زير آوار و خون های روی خرابه ها و چشم های از حدقه در آمده مرده ها.....
امروز که چشمم به اين عکس و خبرش افتاد چنان حالی شدم که ... چه دليلي دارد برای نشان دادن کاری که ضارب با تيغ موکت بری با اين پسرک کرده ، عکس کاملش را از گوشت های تکه تکه شده اين بچه چاپ کنيم تا هم دل پدر و مادرش را ريش کنيم و هم مردم را دچار يک روز پر از تنش ؟ شايد الان کار من هم درست نباشد که عکس و خبر را اينجا می آورم اما اين کار را می کنم تا ببينيد ما مدام چه تصاوير زيباي ر ا در مطبوعات خودمان به مردم هديه می کنيم و انتظار داريم که اينقدر پرخاشجو و غمگين و افسرده هم نباشند !
...
you answer : Its correct to have something like this photo in our press to show the reality?